De Prinses Irenesluizen in het Amsterdam-Rijnkanaal zijn de noordwestelijke sluizen op de kruising van het kanaal met de rivier de Lek, net buiten Wijk bij Duurstede. 

De Prins Bernhardsluizen of bij schippers meer bekend als Sluis Tiel, is een sluizencomplex met twee sluiskolken. Het complex is gelegen in het Amsterdam Rijnkanaal, en vormt het beginpunt van het kanaal. De sluizen zijn in het Betuwepand gelegen. Het Betuwepand is het stuk kanaal van de rivier de Waal en Lek.

De Wilhelminasluis is een schutsluis met waaierdeuren in de Afgedamde Maas bij Andel. De sluis is gebouwd rond 1896 in de 800 m lange dam die de Maas en de Waal van elkaar scheidt. De sluis zorgt ervoor dat scheepvaart tussen Maas en Waal mogelijk blijft. De sluis en dam vormen ook een primaire waterkering en hebben een kerende hoogte van 6,8 meter boven NAP. De sluis is nog steeds in gebruik en is in beheer bij Rijkswaterstaat.

De waterkrachtcentrale was een onderdeel van het voedingskanaal naar de Noordervaart. De bypass naast de centrale zorgt voor het instromen van water naar het voedingskanaal. De waterkrachtcentrale is sinds de centrale bediening van Sluis 15, niet meer in gebruik. Het dagelijkse onderhoud van de waterkrachtcentrale werd door de sluiswachters gedaan, en die zijn verdwenen met het op afstand bedienen van de sluis.

Het pompgemaal ligt vlakbij de sluizen van Maasbracht, in de voorhaven van de oude sluis. Vlakbij het gemaal is nog het betonnen steigerwerk te zien van de oude sluis.

De sluis sloot het Julianakanaal af bij hoog water van de rivier de Maas. De sluis is vervangen door de keerschuif van Limmel. Naast de sluis was nog een pompgemaal gebouwd. Maar daar waren de pompen al jarenlang voor de sloop al verwijderd. De sluis was in beheer van Rijkswaterstaat.