Kanaalbrug van Tranchasse

De bouw van de kanaalbrug begon rond 1829. Deze werd ontworpen door ingenieur Vauvilliers en Dutens. Dutens voornaamse werk was de bouw van het Canal de Berry.

De kanaalbrug werd met steen uit de buurt gebouwd, echter bleek van onvoldoende kwaliteit te zijn. In de rivier werd een fundatie gemaakt waarop de brug staat. De rivier heeft 8 openingen om onder de brug door te stromen. Al binnen enkele jaren bleken vorst en slecht weer ernstige gevolgen te hebben voor de constructie. In 1837 was restauratie van de brug al noodzakelijk. Weer enkele jaren later, in 1844 werd het kanaaldeel gecoat met bitumen. 

Vervolgens werd er in 1872 de kanaalbrug nog eens verbreed naar 5,30 meter. Voldoende om de scheepvaart op de kanaalbrug te laten kruissen. Het kanaal was slechts gebouwd voor "Dutens" scheepjes 27,75 meter lang en 2,70 meter breed. Bij de verbreding van de kanaalbrug werden er loden platen op de bodem geplaatst om de waterdichtheid van de brug te verbeteren.

In 1878 stort een gedeelte van het landhoofd en gedeelte van de brug over een lengte van ongeveer 80 meter in. Tijdens de reparatie van de brug werden er vergaande versterkingen aangebracht. Metalen trekstangen en kruisankers moesten het metselwerk verstevigen. Deze kruisankers maken een groot deel uit van het karakter van de brug. Om de pilaren van de brug werden stalen banden bevestigd, ook om de stevigheid te verbeteren.

De brug werd 121 jaar gebruikt voor scheepvaart over het kanaal te laten varen. De schepen vervoerde voornamelijk kolen en ijzererts. Het gebied was rijk aan kolen en ertsmijnbouw. In Montluçon waren er hoogovens om staal te vervaardigen.

De sluis en kanaalbrug zijn in 2009 als historisch monument geklasseerd.