Tunnel Mauvages

De tunnel van Mauvages is één van de in totaal 5 tunnels die het kanaal van de Marne naar de Rijn rijk is. Van de vijf is er één, de tunnel van Liverdun, niet meer in gebruik.

De tunnel passeert de waterscheiding tussen het Seine en Maasbekken. Met een lengte van 4877 meter is het de tweede scheepvaart tunnel na de langste tunnel in Frankrijk; Riqueval. Er is nog één langere scheepvaart tunnel in Frankrijk, namelijk de tunnel van Rove in de buurt van Marseille. Met een lengte van 7120 meter èn geschikt voor grote schepen tot 1500 ton, de langste scheepvaart tunnel van Frankrijk. Echter die tunnel is ingestort, en voor alle scheepvaart gesloten.

De bouw van de tunnel stond onder leiding van ingenieur Charles-Etienne Collignon. De kosten bedroegen destijds 80 miljoen Franc. De bouw werd zonder een grondig bodemonderzoek uitgevoerd. Er werden 23 bouwputten gegraven met een diepte varierend tussen 21 en 120 meter diep. Vandaaruit werd er horizontaal gegraven. Bij het graven werden meerdere waterdragende lagen ontdekt. Op sommige plaatsen waren er zelfs vier waterdragende lagen.

Na de in gebruikname van de tunnel werden er al grote verstoringen waargenomen in de tunnel. Het water zorgde voor aardverschuivingen en daarmee de integriteit van de tunnel. In 1906 is de situatie dusdanig verslechtert, dat er besloten wordt de tunnel tussen 1907 en 1925 opnieuw op te bouwen.

29 December 1959 verschijnt er opnieuw een bron in de tunnel en slaat een gat in de tunnel. De instroom werd geschat op zo'n 200 kubieke meter per uur. Een kanalisatie van de stroom wed in de tunnel gerealiseerd om verdere beschadiging te voorkomen.

Tussen 1961 en 1965 werden er over 750 meter nog verschillende tunnelversterkende werkzaamheden uitgevoerd. Tot 2001 aan toe zijn er met injectie's in de tunnelwand verstevigingen aangebracht.