Brug Halftwaalf

Deze werd in de tweede helft van de negentiende eeuw gebouwd. De brug lag vrijwel halverwege tussen Sluis 11 en Sluis 12, vandaar de naam Half twaalf. De brug had een doorvaarbreedte van 8,25 meter. De brug was nog geklonken en had een rondpoort tussen de hameisteilen. Er waren neogotische elementen in verwerkt. De bascule bestond uit twee I-profielbalken, met elkaar verbonden door geklonken vakwerkliggers.

In de Tweede Wereldoorlog maakte het Nederlandse leger op 11 mei 1940 de bruggen van Sluis 11, 12, 13 en de brug Halftwaalf onklaar. Het zelfde jaar werd de brug weer hersteld, om op 20 september 1944 nogmaals door de Duitsers opgeblazen te worden.

Het herstel werd een tweede maal uitgevoerd in 1948. Rond 1988 werd de handbediening vervangen door hydrauliek. Ondanks de aanpassing in 1988 werd de brug als Rijksmonument aangemerkt.

Met de bouw van het viaduct, geheel volgens plaatselijk gangbare naam, kwart voor Twaalf genoemd, werd brug Halftwaalf en de brug van Sluis 12 weg gehaald.

Brug Halftwaalf is naar Griendtsveen gegaan, waar hij dienst doet als brug over het plaatselijk kanaaltje, met behoud van de oorspronkelijke uitstraling.